Otyłość i jej niebezpieczne konsekwencje

Otyłość jest obecnie jednym z  najważniejszych  problemów zdrowotnych  dotyczących zarówno kotów jak i psów. Jest konsekwencją przewlekłego dodatniego bilansu energetycznego, który prowadzi do  nadmiernego gromadzenia tkanki tłuszczowej w organizmie zwierzęcia.

Można wyróżnić dwa podstawowe typy otyłości:

1. otyłość pierwotną
2. otyłość wtórną.

Otyłość pierwotna

Otyłości pierwotna jest wypadkową zaburzeń behawioralnych oraz genotypu. Głównymi przyczynami jej występowania są niewłaściwe nawyki żywieniowe psa utrwalone przez właściciela. Związane  są głównie ze zwiększonym spożyciem kalorii w dawce pokarmowej przez podopiecznego. I niewystarczającym zużyciem pozyskanej energii.

Ogromną rolę odgrywają też predyspozycje genetyczne. Szczególnie predyspozycje osobnicze. Nawet psy ze sobą spokrewnione mogą mieć zupełnie różne zapotrzebowanie energetyczne. Ważne są też predyspozycje konkretnej rasy. Pamiętajmy o tym przy ustalaniu dziennej dawki pokarmowej dla swojego pupila.

Co powoduje wystąpienie tego typu otyłości? Często są to codzienne zwyczaje oraz tryb życia właściciela.

Otyłość wtórna

Drugim typem otyłości jest otyłość wtórna związana z występowaniem zaburzeń  metabolicznych u pupila.

Mogą je powodować:

• hiperinsulinizm
• niedoczynność przysadki
• zaburzenia podwzgórza
• akromegalia
• niedoczynność tarczycy
• nadczynność kory nadnerczy.

Jest także duża grupa leków, których skutkiem ubocznym może być wystąpienie otyłości u naszego podopiecznego.

Najczęściej otyłość jest konsekwencją nieprawidłowego oraz niezbilansowanego sposobu żywienia psa  oraz niezapewniania mu odpowiedniej ilości aktywności fizycznej.

Jak ją rozpoznać?

W codziennej praktyce weterynaryjnej przy diagnozowaniu otyłości przyjmuje się, że jeżeli masa ciała psa jest około 15 % wyższa od wagi prawidłowej to występuję u pacjenta nadwaga. A otyłość  – gdy różnicy wynoszącej 30 % lub więcej.

Powszechną metodą oceny masy ciała psa wykorzystywaną w diagnostyce weterynaryjnej jest wskaźnik BCS (body condition scorning). Wyznaczenie wskaźnika  BCS  polega  na ocenie wizualnej  połączonej z palpacyjną oceną podskórnej tkanki tłuszczowej, określeniem stopnia wykształcenia mięśni oraz otyłości brzusznej występującej u psa.

Są obecnie dostępne różne skale do oceny wskaźnika BCS, choć lekarze weterynarii najczęściej stosują 9 stopniową skalę, podczas gdy opiekunowie korzystają z skali 7 stopniowej. Jest to szybka metoda pozwalająca ocenić kondycję ciała zwierzęcia jednak opiera się na subiektywnej ocenie osoby przeprowadzającej badanie.

Jedynie osoba posiadająca odpowiednie doświadczenie może dokonać wiarygodnej oceny kondycji ciała psa przy użyciu wskaźnika BCS.

Ważne jest, aby pamiętać, że występują dwa typy otyłości i nie każdy wzrost masy ciała podopiecznego w znaczeniu klinicznym jest utożsamiany z otyłością.

Jeżeli właściciel psa ma jakiekolwiek wątpliwości dotyczące wagi swojego psa powinien wybrać się na konsultacje do lekarza weterynarii. Ten na podstawie badania klinicznego oraz ewentualnie wyników zleconych badań dodatkowych oceni stan zdrowia Psiaka. Przede wszystkim określi typ występującej otyłości. To kluczowe przy ustaleniu sposobu leczenia.

Niebezpieczne konsekwencje otyłości

Leczenie otyłości jest czasem długim procesem. Wymaga dużego zaangażowania właściciela i jego konsekwencji. Bardzo ważne jest, aby podejmować walkę. Nieleczona prowadzi do poważnych problemów zdrowotnych, czasem nawet do nieodwracalnych zmian w organizmie psa.

Zwykle dochodzi do otłuszczenia narządów wewnętrznych, w tym serca. To natomiast może prowadzić do rozwoju chorób sercowo-naczyniowych, a także schorzeń układu oddechowego, a w konsekwencji – niewydolności oddechowej.

Skutkiem otyłości może być też nietolerancja wysiłkowa i bardzo szybkie męczenie się zwierzęcia nawet przy niewielkim wysiłku. Pies traci chęć do dłuższych spacerów lub aktywnych zabaw, co związane jest z brakiem sił i energii, a jednocześnie przyczynia się dalszego rozwoju otyłości.

U psów otyłych większe jest również ryzyko rozwoju chorób takich narządów jak trzustka, wątroba oraz problemu z zaparciami. Mogą również pojawić się problemy skórne, a u sterylizowanych suk otyłość predysponuję do nietrzymania moczu.

W przypadku otyłych psów bardzo poważnym problemem są również problemy związane z aparatem ruchu.

Bardzo często dochodzi do rozwoju chorób stawów i dysków międzykręgowych. Zwierzęta zaczynają mieć poważne problemy z poruszaniem się, podnoszeniem się, schodzeniem czy wchodzeniem po schodach.

Czasem wraz z rozwojem chorób stawów oraz kręgosłupa  jakikolwiek  ruch lub większa aktywność staję się dla psa  bardzo dużym wysiłkiem połączonym z silnie odczuwanym bólem i dyskomfortem.

Należy pamiętać, że otyłość jest poważnym problemem dotyczącym psów w różnym wieku. Najczęściej jest wynikiem błędów żywieniowych oraz zbyt małej aktywności fizycznej  psa. A zaniedbana i nieleczona prowadzi do rozwoju poważnych chorób podopiecznego. NIE WOLNO JEJ BAGATELIZOWAĆ!