Udar cieplny – objawy i pierwsza pomoc.

Niedawno mogliście przeczytać u nas, jak uchronić Psiaka przed udarem cieplnym. Dzisiaj dowiecie się, jak go rozpoznać oraz jak pomóc Waszemu pupilowi w wypadku jego wystąpienia.

Psy jako zwierzęta stałocieplne dysponują pewnymi mechanizmami pozwalającymi im utrzymać temperaturę ciała na stałym i optymalnym poziomie. W przypadku psów warto wiedzieć iż w procesach termoregulacji  gruczoły potowe mają bardzo niewielkie znaczenie. Wymiana ciepła odbywa się za pomocą  ziajania. W trakcie ziajania pies regularnie nawilża język tak, aby utrzymać proces parowania, stanowiący podstawę jego mechanizmu chłodzenia ciała.

Szczególnie narażone na ewentualne wystąpienie udaru cieplnego są psy:

• bardzo młode lub starsze,
• należące do ras brachycefalicznych,
• o ciemnym umaszczeniu lub gęstej sierści,
• chore na choroby układu nerwowego, nerwowo-mięśniowego oraz układu sercowo-naczyniowego,
• otyłe.

Jeżeli Wasz pupil należy do jednej z wcześniej wymienionych grup, należy szczególnie uważać na niego w porze upałów.

Należy  jednak  pamiętać, że udar cieplny może wystąpić u każdego psa – niezależnie od wieku, rasy czy innych czynników do tego predysponujących.

Co powinnno nas zaniepokoić?

Każdy właściciel psa powinien zapoznać się z najważniejszymi  objawami, mogącymi  wystąpić w przypadku udaru cieplnego. Pomoże to odpowiednio szybko rozpoznać problem i odpowiednio szybko zareagować. Do objawów takich należą :

• Hipertermia – wzrost temperatury ciała, może być nawet powyżej 41,5;
• Gwałtowne, bardzo intensywne, przyspieszone ziajanie;
• Płytki, nieregularny, przyspieszony oddech;
• Nieregularna praca serca i / lub tachykardia;
• Ślinotok – nadmierne ślinienie;
• Wymioty lub / i  biegunka;
• Objawy neurologiczne: drżenia mięśni, drgawki, nadmierne pobudzenie lub zaburzenia świadomości , a  przy pogarszającym się  stanie może także dojść do utraty przytomności;
• W przypadku udaru cieplnego może wystąpić także rozsiane wykrzepianie wewnątrznaczyniowe (DIC), przy którym widoczne będą takie objawy jak: wybroczyny, fusowate wymioty, stolce z krwią oraz krwioplucie.

Co możemy zrobić?

Jeżeli opiekun psa zauważy jakiekolwiek niepokojące objawy, które mogą wskazywać, że doszło do przegrzania zwierzęcia, musi szybko reagować.

W pierwszej kolejności należy natychmiast przeprowadzić lub przenieść psa w zacienione, chłodniejsze i przewiewne miejsce. Pamiętać należy także, aby nie okładać psa lodem ani nie wkładać do wanny wypełnionej zimną wodą, gdyż istnieje ryzyko wystąpienia szoku termicznego.

Jeśli podejrzewamy, że nasz psiak ma udar cieplny, powinniśmy niezwłocznie przetransportować  chore zwierzę do lecznicy dla zwierząt.

W trakcie transportu zapewnijmy mu dość niską temperaturę otoczenia np. poprzez uruchomienie klimatyzacji lub otwarcie okien  oraz przysłonięcie szyb. Udar cieplny jest stanem bezpośredniego zagrożenia życia, a im szybciej uda się dotrzeć do lecznicy, tym większa  szansa udzielenia przez lekarza weterynarii skutecznej pomocy.

Przed dotarciem do lecznicy, już  w trakcie transportu, możemy samodzielnie delikatnie ochłodzić ciało psa. W tym celu należy przyłożyć, szczególnie  w okolice pachwin i do opuszek łap oraz na szyi i  głowie, chłodny ręcznik .

Bardzo ważne jest, aby zawsze schładzać ciało zwierzęcia stopniowo!

Najlepiej położyć psa na boku, z  głową  położoną tak, aby zachować drożność dróg oddechowych. Należy także oczyścić pysk psa z śliny, ewentualnie wymiocin oraz przygotować chłodną wodę do picia.

Jeżeli pies chce samodzielnie pić, można mu delikatnie zwilżać nos, okolice pyska oraz język. Nie powinno się natomiast podawać dużych ilości wody na raz. Nie należy także  karmić psa ani podawać samodzielnie żadnych leków.

Po dotarciu do lecznicy  po  zbadaniu i ocenie zdrowia pacjenta lekarz weterynarii zadecyduje jakie powinno być dalsze postępowanie.