Cześć, jestem Bubu. Udało mi się wdrapać na tę Charytatywną Choinkę, bo ta babeczka, która mnie dokarmia na cmentarzu chciałaby mi nieba przycylić. Rok temu ktoś mnie wyniósł na cmentarz, wraz z moim małym braciszkiem. Pewnego dnia nie mogłem go dobudzić, leżał i nie wstawał. Umarł tam, a ja zostałem sam, ale znalazłem miejsce, gdzie ktoś dokarmiał koty. Postanowiłem, że nie zbliżę się do człowieka, ale jeść będę. I wytrzymałem rok, ale ta babeczka była miła i przynosiła serduszka drobiowe specjalnie dla mnie, więc w końcu nagle się zdecydowałem pozwolić dotknąć, a potem pogłaskać. Babeczka jest szczęśliwa, a przyznam po cichu, że mi też jest przyjemnie. Gdy ją widzę, to miauczę cieniutko z radości, rozkładam sie na pleckach i pozwalam głaskać, a gdy ona odchodzi - biegnę za nią i proszę aby jeszcze została... Myślę, że czas podjąć kolejną decyzję i pozwolić się zabrać do prawdziwego domu, choć jestem jeszcze dość strachliwy. Tu, na cmentarzu śpię w krzakach, w zimnie, deszczu i śniegu. Są tu inne koty, jest nas teraz 6 i wszyscy bardzo czekamy na napełnienie naszych miseczek. Ja mam swoją miejscówkę u mojej babeczki, bo ten buro-rudy kot mnie gnębi i muszę się przed nim ukrywać. Podobno Mikołaj zahaczy też o cmentarz, więc jeśli chce nam sprawić radość na Święta, prosimy o karmę suchą, w której jest duuużo mięska, karmę mokrą, w której jest duuużo mięska, przysmaczki w sosiku albo kocie kabanoski.

PS. Będę wdzięczny, jeśli opowiesz o akcji znajomym. Wtedy moi schroniskowi koledzy może też dostaną prezenty.

Nie wiesz, które produkty wybrać?
Przelej darowiznę, a my wybierzemy za Ciebie:

Wesprzyj nas darowizną jednorazową

zł

Przekazywanie kwoty będzie kontynuowane przez system płatności