Złośliwość kotów jest mitem. W przypadku wystąpienia zmiany zachowania kota należy skontaktować się z lekarzem weterynarii. Wiele zaburzeń może wynikać z niezaspokojenia naturalnych potrzeb zwierząt bądź dyskomfortu spowodowanego np. bólem.
Agresja
Zachowania agresywne możemy podzielić na wiele różnych rodzajów. Każdy z nich może mieć inną etiologię (czyli przyczynę). Koty agresywne sprawiają problem nie tylko swoim właścicielom, ale również utrudniają życie innym czworonożnym domownikom. Oto niektóre z rodzajów agresji:
– agresja podczas zabawy – ten rodzaj agresji może być ciężki do odróżnienia od zachowań łowieckich. Agresja podczas zabaw wynika z braku samokontroli danego osobnika lub błędnego obchodzenia się z kotem. Zabawa stopami lub dłońmi może wydawać się bezpieczna, gdy zwierzę jest młode. Niestety nauczone takich zabaw, będzie je powtarzać w wieku dorosłym.
– agresja z irytacji – może wystąpić podczas pielęgnacji sierści lub podcinania pazurów. By uniknąć nieprzyjemnych reakcji ze strony kota podczas np. podcinania pazurów należy stopniowo przyzwyczajać do zabiegów pielęgnacyjnych już małe kocięta.
– agresja spowodowana bólem – występuję podczas procesu chorobowego wywołującego fizyczny ból. Rozwiązaniem problemu powinno być podjęcie leczenia schorzenia powodującego dyskomfort zwierzęcia. Jeśli problem po leczeniu nie zniknie powinniśmy zasięgnąć porady behawiorysty.
– agresja ze strachu – najlepszą metodą zapobiegania jest odpowiednia socjalizacja zwierząt. Agresji tej towarzyszy obronna postawa ciała. Zachowania agresywne w tym przypadku mogą być skierowane wobec ludzi lub zwierząt.
– agresja terytorialna – objawia się głównie wobec obcych kotów. Koty domowe są zwierzętami terytorialnym i będą próbowały bronić swojego rewiru przed „intruzami”. Należy stopniowo zapoznawać ze sobą nowe zwierzęta tak by ograniczyć stres i bójki.
Oddawanie moczu i/lub kału poza kuwetą – to nie złośliwość!
Koty są z natury zwierzętami czystymi. Należy regularnie czyścić kuwetę, ponieważ koty mogą ją odrzucić, gdy będzie zbyt brudna. Pamiętajmy, że każdy kot jest inny i niektóre zwierzęta uznają kuwetę za „brudną” już po jednorazowym użyciu.
Ważna jest również liczba miejsc wypróżniania i mikcji – kuwety powinny być dostępne w odpowiedniej liczbie (liczba kuwet = liczba kotów +1). Kuweta musi być umiejscowiona w miejscu pozbawionym czynników rozpraszających takich jak nagłe odgłosy, dzieci, pozostałe zwierzęta domowe.
Inne czynniki wpływające na „atrakcyjność” kuwety dla kota: odpowiedni rozmiar kuwety i typ zabudowy (zakryte kuwety są mniej lubiane przez zwierzęta), rodzaj żwirku i jego głębokość.
Brudzenie w domu może mieć także przyczyny organiczne, dlatego w przypadku takich zaburzeń zawsze warto zasięgnąć porady lekarza weterynarii.
Zmienione zachowania pielęgnacyjne
Pielęgnacja okrywy włosowej jest dla kotów bardzo ważna. Zwiększone wylizywanie się i drapanie może być spowodowane np. świądem. Zarówno nadmierna pielęgnacja, jak i zaniechanie czyszczenia sierści, jest zjawiskiem patologicznym i powinno być skonsultowane z lekarzem weterynarii.
Wpływ na zachowania pielęgnacyjne mogą mieć m.in. stres, choroby pasożytnicze.
Znakowanie terenu moczem
Najlepszą metodą zapobiegawczą jest kastracja zwierzęcia. Zabieg ten zmniejsza częstotliwość takich zachowań.
Jedynie około 10% kastrowanych kocurów i 5% kastrowanych kotek znakuje moczem. Innym czynnikiem predysponującym do znakowania terenu jest nadmierna ilość kocich domowników.
Znakowanie terenu pazurami
Znakowanie pazurami jest fizjologicznym zachowaniem kotów. W celu uniknięcia zniszczenia mebli należy udostępnić zwierzętom drapak. Chirurgiczne usuwanie pazurów jest niehumanitarne i prowadzi do okaleczenia kota.
Piśmiennictwo: „Zaburzenia zachowania kotów” S. Schroll, J. Dehasse; wyd. Edra Urban & Partner
Więcej o zaburzeniach behawioralnych u kotów przeczytasz w dziale Kociak w domu.
18 Comments